Botsen en delen
Seminar met Emma Waterton en een bijzondere immateriële verrassing!
Bij Imagine IC was cultureel antropoloog en geograaf Emma Waterton (Western Sydney University) op 10 november 2015 te gast. In de finale aflevering van de seminarreeks Immaterieel Erfgoed met Prik besprak zij de relatie tussen erfgoed en emoties. Hiervoor is toenemend aandacht. Vaak focust deze op publieksreacties in tentoonstellingen en minder op het hele proces van erfgoed maken. Met Emma Waterton verkenden we de rol van gedeelde én botsende emoties in het verzamelen van (immaterieel) erfgoed. Daarbij hadden we voor alle deelnemers ook een bijzondere immateriële verrassing die emoties oproept om ze op hun betekenis voor erfgoedwerk te bevragen. (Programma) For English click here. Bekijk hier het Engelstalige verslag.
In en vanuit Amsterdam Zuidoost documenteert, presenteert en bespreekt Imagine IC het dagelijks leven in de grote stad van vandaag als erfgoed van de eigen tijd. In de serie Immaterieel Erfgoed met Prik zoeken we in vaste samenwerking met de Reinwardt Academie (AHK) naar prikkelende concepten en methodes van immaterieel erfgoed. In eerdere afleveringen participeerden onder anderen Saidiya Hartman (Columbia University) over oude en nieuwe tradities van slavernijherdenking; Paul Moore (Ulster University) over (stads-)geluiden als document van de tijd; en Crispin Paine (University College London) over geloven, rituelen en de 'dingen' waar we die mee doen. Telkens drongen zich de emoties voor het voetlicht.
Emotienetwerken
Emoties zijn niet alleen een individuele, mentale aangelegenheid. Ze laten zich voelen in je hele lijf en worden geprikkeld door mensen en dingen in je omgeving. Zo verbind je je daarmee of verzet je je ertegen - telkens samen met andere mensen die jouw gevoelens delen. In het gevoel dat het oproept en de culturele connectie die het daarmee genereert, zit de betekenis van alle erfgoed - roerend en onroerend, materieel én immaterieel. Immaterieel erfgoed staat internationaal hoog op de erfgoedagenda vanwege de UNESCO-conventie voor de bescherming ervan. Daarom willen we de idee van emotienetwerken in het bijzonder verkennen als methodologisch vertrekpunt voor het verzamelen van immaterieel erfgoed.
Jongerentaal en Zwarte Piet
Neem Zwarte Piet of ‘straattaal’ - beide waren bij Imagine IC te zien/beleven op de dag van het seminar. Even vaak als mensen hierover gelijk zijn gestemd, botsen ze. Toch zijn zij samen deel van een netwerk aan emoties rond zo'n erfgoeditem. Het verzamelen van immaterieel erfgoed komt neer op het continu documenteren van de waardering ervan. Hoe krijg je in dit participatieve verzamelproces tegengestelde gevoelens vruchtbaar aan dezelfde tafel van betekenisgeving? Wat kan dat nog meer opleveren? Compassie? Leidt die vervolgens tot nieuwe verbindingen? Wordt de wijk of de wereld beter van deze geëngageerde erfgoedpraktijk?