Verslag: Gespreksstof: Vrouwen in beweging, the legacy

Op don­derdag 7 okto­ber organ­iseerde Imag­ine IC in samen­werk­ing met de OBA een Gespreksstof genaamd ‘Vrouwen in beweg­ing, the lega­cy’. Deze aflev­er­ing stond spe­ci­aal in het teken van Black Achieve­ment Month en ging over de zwarte, migranten- en vluchtelin­gen­vrouwen­be­weg­ing (zmv-vrouwen­be­weg­ing) die in de jaren ’70 en ’80 actief was. In het gesprek blik­ten Glo­ria Wekker, Ernes­tine Com­val­ius en Nan­cy Jouwe terug op de beweg­ing, haar nalaten­schap en haar heden­daagse invloed. De drie vrouwen zijn van­daag de dag nog bezig met zwarte vrouwengeschiede­nis en eman­ci­patie en geven hun ken­nis en ervar­ing graag door aan de jonge gen­er­atie. Samen schreven zij bijvoor­beeld als ‘Zwarte Jacobines’ onlangs mee aan het Zwart Man­i­fest. Het gesprek werd gemod­ereerd door Jaleesa Clows.

‘Vrouwen in beweg­ing, the lega­cy’ was een mooi en inspir­erend gesprek. Wekker, Com­val­ius en Jouwe vertelden onder meer uit­ge­breid over hun inspi­raties, moti­vaties en per­soon­lijke ervarin­gen. Dit resul­teerde in een bij­zon­dere reis door de tijd. Zo Com­val­ius vertelde uit­ge­breid over de kloof tussen haar en de witte vrouwen­be­weg­ing. Over zak­en als racisme en de kolo­niale geschiede­nis werd in die peri­ode door de vrouwen­be­weg­ing niet nagedacht. Com­val­ius en Wekker vertelden over het con­trast tussen de Verenigde Stat­en en Ned­er­land met betrekking tot eman­ci­patie en racisme. In de VS ervaar­den zij dat deze stri­jd voor gelijkheid veel heftiger en intenser gevo­erd werd. Op haar acht­tiende ging Wekker in 1968 een jaar in de VS naar school. Die peri­ode heeft haar lev­en drastisch veran­derd. Daar ontstond haar besef van de impact van huid­skleur op haar lev­en. Wekker gaf aan dat haar gen­er­atie van de zwarte vrouw een sub­ject heeft gemaakt in plaats van een object. Hier­door is het mogelijk gemaakt dat zwarte vrouwen vanu­it eigen posi­tie kon­den spreken. Nan­cy Jouwe vertelde dat zij van huis uit poli­tiek beïn­vloed was. Zij sprak op zeer jonge leefti­jd al over racisme en eman­ci­patie. Als stu­dent kwam zij erachter dat haar medestu­den­ten erg apoli­tiek waren. Door Gen­der­stud­ies leerde zij kri­tisch nadenken en kwam zij in aan­rak­ing met zwarte denkers en zwart bewustzijn. 

De ver­schil­lende achter­gron­den van de spreek­sters geven tegelijk­er­ti­jd de diver­siteit van de zmv-vrouwen­be­weg­ing aan. De zmv-vrouwen­be­weg­ing was geïn­spireerd door vrouwen van kleur in de VS, het Verenigd Koninkrijk en Azië. De zmv-vrouwen­be­weg­ing vond dan ook aansluit­ing bij andere inter­na­tionale vrouwen­be­weg­in­gen omdat zij ook buiten de gren­zen van Ned­er­land dacht. Hieruit putte de beweg­ing kracht omdat vrouwen met totaal ver­schil­lende achter­gron­den en iden­titeit­en stre­den voor het­zelfde doel. Het bij­zon­dere aan die peri­ode in Ned­er­land was dat de beweg­ing een vrouwen­be­weg­ing was. Vrouwen van ver­schil­lende afkom­sten, zoals Moluks, Indone­sisch, Suri­naams, Antil­li­aans, Turks en Mar­rokaans voeg­den zich samen hun sit­u­aties te bespreken. Die gesprekken ging over zow­el gen­der als etniciteit en sociale klasse. De zmv-vrouwen­be­weg­ing maak­te al vroeg de kop­pel­ing tussen racisme en sek­sisme en benoemde het racisme bin­nen de witte vrouwenbeweging.

‘Vrouwen in beweg­ing, the lega­cy’ is in zijn geheel terug te bek­ijken op het YouTube kanaal van Imag­ine IC.