Opnieuw te zien: De Maasdamme Collectie

De kunstenares/activist Tante Rita Maas­damme (1944–2016) heeft zich een groot deel van haar lev­en toegewi­jd aan het creëren van diorama’s en crea­turen om op een visuele en toe­ganke­lijke manier het ver­haal van de slav­ernij te vertellen. Werk ontstaan uit een gemis van mate­ri­aal over dit onder­w­erp in edu­catie, maar ook dat wat aan­wezig was slechts een een­z­i­jdig beeld toonde. Als we als samen­lev­ing een toekomst willen bouwen, moeten we onze eigen geschiede­nis en elka­ar ook beter leren begri­jpen. Met haar diorama’s ging ze op reis om steeds opnieuw aan nieuwe gezicht­en het ver­haal te vertellen. 

Na haar plot­selinge over­li­j­den stond de fam­i­lie voor de uitdag­ing hoe het werk voort te zetten. Het erf­goed­veld leek een natu­urlijke part­ner, maar ook gril­lig en niet alti­jd even toe­ganke­lijk voor samen­werk­ing. Het aan­to­nen van de maatschap­pelijke waarde werd niet direct onderkent waar­door de col­lec­tie vooral­snog in dozen bleef zitten. 

In 2018 von­den de fam­i­lie en Imag­ine IC elka­ar in een gedeelde wens aan­dacht te vra­gen voor dit uit­zon­der­lijke lev­enswerk.  De samen­werk­ing startte met een eerste ken­nis­mak­ing met het biografisch archief en kreeg uitein­delijk samen met Faro-verbinder Dieuw­ert­je Wijs­muller een ver­volg in een waarder­ingstra­ject. Er werd een eerste inven­tarisatie en reg­is­tratie gemaakt van de omvang van de col­lec­tie, die al die tijd in een opslag in dozen stond. Ver­schil­lende gesprekken vol­gde met fam­i­lie en vrien­den, met mak­ers en met con­ser­va­toren en col­lec­tiemensen, over de waarde maar ook over de mogelijkhe­den die de col­lec­tie kan bieden.

Na al die tijd onder­weg te zijn is een mijl­paal bereikt met het opnieuw ten­toon­stellen van de dio­ra­ma-col­lec­tie bij het Ams­ter­dam Muse­um. Het team daar onder lei­d­ing van Annemarie de Wildt heeft hard gew­erkt om het onder­zoeken verder te bren­gen, scenes te recreëren en van aan­vul­lende con­text en betekenis­sen te voorzien. Zo kan jong en oud weer naar, Tante Rita’s wens, ken­nis­ne­men van deze geschiedenis. 

Maar met deze ten­toon­stelling heeft de col­lec­tie nog geen nieuw huis. Wie neemt de (geza­men­lijke) ver­ant­wo­ordelijkheid over van de fam­i­lie, om samen met hen dit bij­zon­dere mate­ri­aal voor de toekom­stige gen­er­aties veilig te stellen en toe­ganke­lijk te houden? 

Voet­noot:  de diorama’s zijn eerder onder andere ten­toongesteld geweest op Aru­ba, in het Haags His­torisch Muse­um, het Muse­um Hillesluis, het Stads­deelka­n­toor Ams­ter­dam Zuidoost, de Open­bare Bib­lio­theek Ams­ter­dam en delen waren te zien bij Imag­ine IC tij­dens de ten­toon­stelling Saya en Koto: lagen van stof en van tijd in 2019 en Keti Koti in 2020 en 2021.

Geplaatst op
Delen

Gerelateerd

Geen zoekresultaten gevonden.