Erfgoed conferentie COMCOL in Zweden

Van 5 – 9 december 2017 vond in het Västerbottens museum in Umea, Zweden, de jaarlijks conferentie van COMCOL plaats met als titel The Guardians of Contemporary Collecting and Collections - werken met moeilijke verzamelingen en verhalen. COMCOL is het internationaal ICOM commitee voor collectioneren.

Tijdens een week kwamen 80 museum professionals uit de hele wereld samen voor presentaties, workshops en uitwisseling. Als vice-chair van dit commitee was Daniëlle Kuijten aanwezig en presenteerde zij de case van het verzamel- en expositietraject over de Bijlmervliegramp (bij Imagine IC getiteld Herdenken op Gevoel).

Dit jaar organiseerde COMCOL zijn jaarlijkse conferentie met DOSS (Contemporary Collecting Sweden), Norsam (Nordic-netwerk voor hedendaags verzamelen en onderzoek bij musea) en ICOM Zweden. Tien jaar na de Connecting Collecting-conferentie in Stockholm, het startpunt voor COMCOL, keerden het commitee terug naar Zweden.

De hedendaagse verzamelsamenwerking Samdok bracht de innovatie van 1970: s in het museumwerk. Samdok debatteerde in de loop der jaren voor een meer probleemgeoriënteerde manier van werken, waarbij hij de huidige tijd bestudeerde om te komen tot beschrijvingen van sociale en culturele processen, met nadruk op het belang van zowel de historische als de hedendaagse context. In de loop van de tijd werd Samdok een forum voor wetenschappelijke discussies over hedendaagse cultuur en samenleving, een forum voor professionele ontwikkeling en verdere educatie, waarbij ervaringen werden uitgewisseld over de empirische, methodologische en theoretische dimensies van het creëren van verzamelingen en collecties.

Tijdens de conferentie willen we ons verbinden met de nalatenschap van Samdok, met de nadruk op het verzamelen van het heden; het heden verbinden met historische collecties en collecties met gemeenschappen. We willen graag goede praktijken in musea bekijken over verzamelen en verzamelen, praktijken die mogelijk verder kunnen worden ontwikkeld. We willen ook de moeilijke verhalen onderzoeken. Omdat onze diverse samenlevingen tegenwoordig verschillende eisen stellen aan onze collecties, verzamelstrategieën en presentaties, is het onmogelijk geworden om over cultureel erfgoed te spreken zonder de vragen te stellen: Welke erfgoed? Van wie? Dus hoe kunnen (betwiste) collecties opnieuw worden bekeken? Hoe kunnen we democratische collecties creëren? Welke nieuwe benaderingen van de museumethiek kunnen worden gebruikt, en hoe kunnen hedendaagse praktijken en het verzamelen van adressen of toevoegen aan de discussie rond moeilijk erfgoed?