Saya en koto: lagen van stof en van tijd

Op zon- en feestdagen dragen veel mensen in Amsterdam Zuidoost hun Sunday best. Vrouwen zie je hier veelvuldig in Caribische snit: een saya of koto. Dit zijn niet zomaar drachten. Ze zijn het resultaat van stoffen kiezen, patroontekenen, naaien, stijven, vouwen en spelden. En ze communiceren aan iedereen die de draagster ziet hoe zij zich erin voelt. Ook vertellen de drachten over familiegeschiedenissen. Sommige rokken en bijbehorende kledingstukken worden al generaties lang doorgegeven en zijn met hun eigenaren de oceaan overgestoken. Hier aangekomen maken de Surinaamse koto en Antilliaanse saya ook nieuwe fans en inspireren ze hedendaagse ontwerpers.Tegelijkertijd wordt er stevig gedebatteerd. Wat is bijvoorbeeld het belang van tradities en wat zijn de grenzen van vernieuwing? Ook de koloniale ontstaansgeschiedenis van de kledingstukken roept uiteenlopende emoties op. De vraag is hoe we dit erfgoed willen waarderen en levend houden. En ook: wie zijn ‘we’? Het RCMC en Imagine IC gaan in de tentoonstelling met draagsters en (nog-)niet-draagsters van saya’s en koto’s op zoek naar hun betekenissen en rituelen. We doen dat met de Antilliaans-Surinaamse collectie van Rita Maasdamme als vertrekpunt. Maar voor onze collecties zijn we ook in best Sundays dresses van elders geïnteresseerd.